ماری:
میگما کاش دکمه ی THE END
زندگیمون دست خودمون بود،
راحت هر موقع میخواستیم میزدیمش.
مویو:
فکر کن تا به این سن رسیدم
چندتا گزینه رو رد کردم،
مرگ
زندگی
هر بار به خودم گفتم:
حالا زندگی کن ببین چی میشه
مرگ که تهش هیچی نیست!
اینم شاید از مزایای ناباور بودنه .
ماری:
مرگ لازم نیست ته داشته باشه،
بس که خوبه لعنتی.
مویو:
پس چرا نمیمیریم!؟
جون دوستیم یعنی !؟
ماری:
همیشه رسیدن به
چیزای خوب سخت بوده.
#دختری_زلف_برباد_داده
درباره این سایت